Literatura fitoterapeutyczna - nowości
|
The ABC clinical Guide to herbs
Wiosną ukaże się książka wydana przez American
Botanical Council (ABC), zawierająca monografie
28 najczęściej sprzedawanych roślin
leczniczych oraz monografię olejku wiesiołkowego.
Wśród omówionych roślin są m.in. dziurawiec,
kozłek lekarski, miłorząb, jeżówka, czosnek,
kasztanowiec, imbir.
Każda monografia składa się z trzech części: (a)
ogólny opis rośliny, zawierający zastosowanie,
działanie farmakologiczne, dawkowanie i sposób
użycia, przeciwwskazania, działanie niepożądane,
interakcje z lekami, a także opis badań
klinicznych danej rośliny; (b) zestawienie
zwięzłych informacji dla pacjenta; (c) szczegółowa
monografia (ogólny opis roślinny, zawartość
substancji czynnych, szczegółowy opis zastosowania
i dawkowania, działanie farmakologiczne
wraz z krótkim opisem badań, mechanizm
działania, przeciwwskazania, działania niepożądane,
opis badań klinicznych, przykładowe
preparaty handlowe).
Autorzy monografii powołują się na badania
przedstawione w artykułach naukowych na całym
świecie, a także informacje potwierdzone
przez Komisję E oraz WHO. Na końcu każdej
monografii został przedstawiony wykaz badań
klinicznych przeprowadzonych dla potwierdzenia
działania danej roślinny.
Więcej informacji na temat tej książki można
uzyskać na stronie internetowej
www.herbalgram.org
WHO Monographs on Selected
medicinal Plants, Volume 2
Ukazała się druga część książki wydanej przez
WHO w 1999 roku. Wśród 30 monografii zawartych
w woluminie 2 można znaleźć m.in. korzeń
kozłka, korę kruszyny, kwiat bzu czarnego,
korzeń pokrzywy, liść mącznicy i wiele innych.
Poszczególne monografie zawierają szczegółowy
opis rośliny, wymagania jakościowe stawiane
surowcowi roślinnemu, skład chemiczny
surowca, sposób użycia - zarówno tradycyjnego
jak i leczniczego, zastosowanie kliniczne
poszczególnych części roślinny potwierdzone
przez szereg ekspertów.
W przygotowaniu jest wolumin 3, zawierający
31 monografii, m.in. owoc anyżu, kwiat arniki,
owoc kopru, korzeń czarciego pazura. Autorzy
planują również wydanie 4 woluminu.
Aktywność hipoglikemiczna glikopeptydów
żeń-szenia (ginseng glycopeptide - GGP)
Wang Ben-Xiang, et al., Hypoglycemic activity
of ginseng glycopeptide, Acta Pharmacol. Sin.,
24(1), 50-54, 2003.
W publikacji opisano przeprowadzone badania
aktywności hipoglikemicznej glikopeptydów
(GGP) wyizolowanych z korzenia żeń-szenia.
W ostatnich 30 latach w wielu badaniach farmakologicznych
przeprowadzonych na zwierzętach
zauważono, że żeń-szeń powodował
spadek poziomu glukozy we krwi. W ostatniej
dekadzie autorzy publikacji wraz z naukowcami
z Japonii rozszerzyli swoje badania chemiczne
i farmakologiczne na inne aktywne składniki
żeń-szenia. Badania wykazały, że polisacharydy
zawierają znaczne ilości polipetydów i zostały
nazwane glikopeptydami (GGP). GGP wykazują
działanie immunomodulujące, przeciwnowotworowe,
przeciwwrzodowe oraz hipoglikemiczne,
wśród których wyróżnia się działanie
obniżające poziom cukru we krwi.
Wyniki przeprowadzonych badań pokazały, że
GGP niezależnie od drogi podania (wewnątrzotrzewnowe,
podskórne, domięśniowe, z wyjątkiem
podania doustnego), a także niezależnie
od gatunku zwierzęcia (myszy, szczury, króliki),
mają znaczące działanie hipoglikemiczne
oraz obniżające poziom glikogenu w wątrobie.
GGP obniżały poziom cukru nie tylko u zdrowych
zwierząt, ale również u zwierząt (myszy,
szczury) ze sztucznie indukowaną hiperglikemią.
Działanie hipoglikemiczne GGP utrzymywało
się przez 16 godzin. Badania te wykazały
również, że GGP powodują spadek poziomu glikogenu
w wątrobie - poprzez wzmożenie aktywności
fosforylazy.
Składniki zielonej herbaty działają
ochronnie na neurony
Kakuda T., Neuroprotective Effects of the Green
Tea Components Theanine and Catechins, Biol.
Pharm. Bull., 25(12), 1513-1518, 2002.
W publikacji zostały opisane badania wpływu
składników zielonej herbaty na neurony. Badania
miały na celu wykazanie, iż teanina (N-etyloamid
kwasu ?-glutaminowego) będąca składnikiem
zielonej herbaty ma działanie ochronne
na neurony, narażone na śmierć poprzez chwilowe
niedokrwienie. Teanina w swojej budowie
jest podobna do neuroprzekaźnika pobudzajacego
- kwasu glutaminowego. N-etyloamid kwasu
?-glutaminowego ma większe powinowactwo
do recepotorów AMPA/kainowych (pobudzanych
przez pochodną kwasu izoksazolopropionowego)
niż do receptora NMDA (dla kwasu Nmetylo-D-asparginowego), chociaż powinowactwo
jest znacznie mniejsze niż kwasu glutaminowego.
Dlatego autorzy publikacji sugerują, iż
jednym z mechanizmów działania teaniny jest
łączenie się z receptorem glutaminowym jako
antagonista.
Autorzy zbadali także działanie innych składników
zielonej herbaty, katechin na stwardnienie
tętnic, czyli miażdżycę tętnic (łac. artheriosclerosis).
Jedną z przyczyn miażdżycy tętnic, a
jednocześnie głównym czynnikiem powodującym
chorobę naczyniową mózgu spowodowaną
niedokrwieniem, jest prawdopodobnie utlenienie
LDL poprzez aktywną cząstkę tlenu. Wyniki
przeprowadzonych badań sugerują, iż katechiny
chronią przed peroksydacją lipidów oraz są
"zmiataczami" wolnych rodników. (opr. MP)
|